فناوری انتخابات مورد استفاده در نیجریه

من با تحقیقات خود دریافتم که استفاده از فناوری دیجیتال تا حدی کیفیت انتخابات را در نیجریه افزایش داده است.این یک پیشرفت در مقایسه با انتخابات قبلی است که با تقلب و دستکاری مشخص می شود.

با این حال، برخی از اشکالات ناشی از شکست فناوری و مشکلات ساختاری و سیستمی وجود دارد.یکی از مسائل سیستمی این است که کمیسیون انتخابات از نظر بودجه فاقد خودمختاری است.موارد دیگر عدم شفافیت و پاسخگویی و امنیت ناکافی در جریان انتخابات است.این موارد یکپارچگی انتخابات را مورد تردید قرار داده و نگرانی هایی را در مورد قابلیت اطمینان فناوری دیجیتال ایجاد کرده است.

این تعجب آور نیست.شواهد حاصل از مطالعات نشان داده است که نتایج فناوری دیجیتال در انتخابات متفاوت است.

به عنوان مثال، در طول انتخابات 2019 در نیجریه، مواردی از نقص عملکرد دستگاه های کارت خوان هوشمند در برخی از مراکز رای گیری مشاهده شد.این امر اعتبارسنجی رأی دهندگان را در بسیاری از واحدهای رأی گیری به تأخیر انداخت.

علاوه بر این، هیچ طرح اضطراری یکسانی در سطح ملی وجود نداشت.مقامات انتخاباتی اجازه رای گیری دستی را در برخی از واحدهای رای دهی دادند.در موارد دیگر، آنها استفاده از «فرم‌های حادثه» را مجاز می‌دانستند، فرمی که توسط مقامات انتخاباتی از طرف یک رای‌دهنده پر می‌شد، قبل از اینکه اجازه رای دهند.این زمانی اتفاق افتاد که کارت خوان های هوشمند نتوانستند کارت رای دهنده را تأیید کنند.زمان زیادی در این فرآیند تلف شد و در نتیجه دوره رای گیری تمدید شد.بسیاری از این مشکلات، به ویژه در جریان انتخابات ریاست جمهوری و مجلس ملی مارس 2015 رخ داد.

علیرغم این چالش ها، متوجه شدم که استفاده از فناوری دیجیتال از سال 2015 تا حدی کیفیت کلی انتخابات در نیجریه را بهبود بخشیده است.این امر میزان ثبت نام مضاعف، تقلب و خشونت در انتخابات را کاهش داده و درجاتی از اعتماد به روند انتخابات را بازگردانده است.